بررسی نقش میزان فلاونوئیدهای دریافتی از رژیم غذایی در خطر ابتلاء به اندومتریوز در زنان ایرانی

مقدمه: فلاونوئیدها شامل تعداد زیادی از ترکیبات پلی‌فنولیک با منشأ گیاهی هستند که دارای اثر آنتی‌اکسیدانی، آنتی­استروژنی، آنتی‌موتاسیون و آنتی‌پرولیفراتیو هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط اندومتریوز با میزان فلاونوئید دریافتی از رژیم غذایی در زنان ایرانی مراجعه کننده به بیمارستان آرش تهران انجام شد. روش­کار: این مطالعه مورد- شاهدی در طی سال‌های 96-1395 بر روی 78 زن مبتلا به اندومتریوز که تأیید لاپاروسکوپی شده بودند و 78 زن سالم در بیمارستان آرش تهران انجام شد. اطلاعات مربوط به رژیم غذایی افراد در طی یک سال قبل از مصاحبه توسط پرسشنامه 147 آیتمی بسامد خوراک (FFQ) تکمیل گردید. برای تعیین نوع و میزان فلاونوئیدها در هر 100 گرم از هر آیتم غذایی از جدول ترکیبات غذایی USDAاستفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون‌های کای­دو، تی مستقل، من‌ویتنی و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بعد از تعدیل اثر متغیرهای مخدوشگر، افراد با دریافت بالای فلاونوئید توتال (001/0=p) شانس کمتری برای ابتلاء به اندومتریوز نشان دادند. در بین زیرگروه‌های فلاونوئید تنها مصرف فلاوانون (04/0=p) با خطر ابتلاء به اندومتریوز ارتباط داشت. در مقایسه بین گروه­های مختلف غذایی، تنها مصرف فلاونوئید موجود در لبنیات (02/0=p)، ادویه (01/0=p) و میوه (04/0=p) در گروه بیماران مبتلا به اندومتریوز به‌طور معنی­داری کمتر از گروه شاهد بود. نتیجه­گیری: با توجه به تأثیر فلاونوئیدها بر روی عوامل مؤثر بر پاتوژنز اندومتریوز، مصرف بالای فلاونوئیدها می­تواند در پیشگیری و ‏کنترل اندومتریوز نقش داشته باشد، بنابراین مشاوره و آموزش به این بیماران در زمینه فواید مصرف فلاونوئیدها ضروری به نظر ‏می­رسد.‏